"How does one become a Butterfly?"
she asked.
"You must want to fly so much that you are
willing to give up being a caterpillar."
-Trina Paulus-
සාකියට මතකයි අවුරුදු හතරෙදි පහේදි විතර හැමදාම ඩිස්කවරි බලනවා. ඒ කාලෙ ටීවී වල කොච්චර නම් වැදගත් වැඩසටහන් විකාශනය වුණාද. . .
ඩිස්කවරියෙ පෙන්නපු වැඩසටහන් වලින් සාකියගෙ හිත වඩාත්ම ඇදිලා ගිය එක වැඩසටහනක් තිබුණා. මේ ලඟදි තමයි එකපාරටම සාකියට ඒක මතක් වුණේ.
කැතම
කැත අප්‍රසන්න දළඹුවෙක් ගහක අත්තක් දිගේ අමාරුවෙන් බඩගාගෙන යනවා. ඒ යන
අතරමඟ නැවතිලා කොළ පාට දළු උඩ දිගාවෙලා හෙමින් හෙමින් බඩපුරවගන්නවා, හරියට
හරක් තණකොළ කනවා වගේ.
චූටි දළඹුවා ටිකාක් විතර ලොකු වෙනවා. ඔහොම
දවස් කීපයක් ගතවුණායින් පස්සෙ දළඹුවට මහ නිදිමතක් දැනෙනවා. ඉතින් ඌ
නිදාගන්න යනවා. නිදාගන්න කලියෙන් සුදු පාට සිනිඳු නූල් වලින් ඝනකම ආවරණයක්
හදාගන්නවා. ඒකත් බොහොම අමාරුවෙන් හෙමින් හෙමින් තමයි වෙන්නෙ.
කිසි හැලහොල්මනක් නැතුව ටික දවසක් ගතවෙනවා.
දළඹුවා වටේට එතුණු කෝෂය ටිකක් හෙලවෙනවා. අහ්! පොඩ්ඩක් ඉන්න. කෝෂෙ වටේට ලස්සන ලස්සන පාටවලුත් පේනවා.
පුදුම
දැඟලිල්ලක් දඟලලා දළඹු- නෑ. . . සමනළයෙක් එළියට එනවා. එළියට ආපු ගමන් ඌ කරන්නෙ මහන්සියටම ඔහේ වැටිලා ඉන්න එක. අන්න ඊට පස්සෙ තමන්ගෙ ලස්සන තටු මුදාහැරලා
තවත් සමනල්ලු ගොඩාක් එක්ක ආකාසෙ පුරා පියාඹනවා.
"මේක මොන්ටිසෝරියක් කියලා හිතුවද? අපි බබ්බු වගේද පේන්නෙ?"
එහෙම හිතුණ ද? මේ තමයි සාකියට පොඩි ළමයෙක් හැටියට දැණුනු දේ.
ඒත් අද සාකියට හිතෙන්නෙ මෙන්න මෙහෙම දෙයක්.
අපිට බලාපොරොත්තු තියෙනවා. හැම අවුරුද්දක් මුල ම, හැම උපන්දිනයකම අපි අලුත් බලාපොරොත්තු ඇති කරගන්නවා. අලුත් ඉලක්ක හදාගන්නවා. ඒත් ආපස්සට හැරිලා බලද්දි ගිය අවුරුද්දෙ මුල ඇති කරගත් බලාපොරොත්තු කීයෙන් කීයක් හැබෑ කරගන්න අපිට හැකි වෙලා ද? අඩු තරමෙ එයින් බාගයක්වත්?
පිළිතුර "නැහැ." නම්, මේ ලිපිය ඔබටම තම්යි ලිවුවේ.
පිළිතුර "ඔව්" නම්, ඒත් කමක් නැහැ. දිගටම කියවන්න.
හිතන්න ඔයත් පොඩි දළඹුවෙක් කියලා. එහෙමත් නැත්තං පණු බිත්තරයක්. අන්තිමට වෙන්නෙ මොකද්ද කියලා හාංකවිසියක් නෑ. අපි හැමෝමත් ඒ වගේ.
ඒත් දළඹුවා බඩගාමින් යනවා. සාකියට උන්ව පෙන්නන්න බෑ. ඒත් උන් නෙවෙයි තඹ සතෙකට මායිම් කරන්නෙ! කවුරු මොනවා කිවුවත් තමන්ට අල්ලන්න තියා හිතන්නවත් බෑ වගේ පේන ආකාසෙ පිනුං ගහන්න උන් දිවා රෑ හීන දකිනවා.
දළඹුවට පේනවා වෛවර්ණ සමනල්ලු තමන්ට ඔච්චමට වගේ රූං ගාල පියාඹාගෙන යනවා. ඒත් ඌ උන්ට ඊරිසියා කරන්නෙ නෑ. උඩ ඉන්න අයගෙ ලස්සනත් බලමින් සතුටු වෙවී,කවදහරි තමන්ට ම ආවේනික විදියකට අහස් කරනම් ගහන්න සිහින මවමින් ඒකට අවශ්‍ය ශක්තිය කොළෙන් කොළේ කාලා ටිකින් ටික එකතු කරගන්නවා.
ටික කාලයක් ගතවෙනවා. දළඹුවා තවදුරටත් පැටියෙක් නෙවෙයි. තවමත් ලෝකයට උගේ ලස්සනක් පේන්නෙ නැහැ. ඌ ගණන් ගන්නෙත් නෑ.
සමහරවිට. . . සමහරවිට අපිට නොපෙනුණාට වයිරම් වැටුණු කැත දළඹුවෙකුගෙ හිතත් කඩාවැටෙන වෙලාවන් ඇති.
ඒත් කවුරු මොනවා කිවුවත් තමන්ගෙ අරමුණ අත් නොහරින්න හයියත් ඒ එක්කම සැඟවිලා තියෙන්න ඕනෙ, නිසැකවම.
අන්තිමට දළඹුවා දවසක්දා සිනිඳු නූල් දැලක් තුළට වෙනවා. ලෝකයා හිතනවා සියල්ල හමාරයි කියලා. එක් එක්කෙනා හිනා වෙනවා, ඔච්චමට බලනවා කෝෂයක් ඇතුලෙ අමාරුවෙන් වකුටු වෙලා ඉන්න දළඹුවා දිහාව.
දවසක් දා සර සර හඬක් සමඟ කෝෂය සෙලවෙනවා. අන්න එතකොට එකා දෙන්නා හැරිලා බලනවා.එවිට ඔවුන් දකිනවා විනිවිද පෙනෙන කෝෂය තුලින් වෛවර්ණ ගැන්වුණු ලස්සන රටාවන්.
ටික ටික ඒ අරුම පුදුම දෙය බලන්න සෙනඟ වටවෙනවා. ඔන්න දළඹුවා සිදුරක් හදාගෙන එළියට එන්න උත්සාහ කරනවා. දඟලනවා.
මේ විගඩම බලන් ඉන්න අනෙක් උදවිය හිනාවෙනවා. ඒ අතරින් අතලොස්සක් සමනළයා ධෛර්‍යමත් කරනවා. ඒත් සමහර සමනළයින්ට එහෙම කෙනෙක් හොයාගන්නවත් නැති තරම්.
කොහොමහරි සමනළයා එළියට එනවා. දැන් ඌට හොඳටම මහන්සියි. පොඩි විවේකයක් ගන්නවා, සුදුසු කාලය එනකම් ඉවසනවා.
කල්යල් බලලා සමනළයා තමන්ගෙ තටු දිගහරිනවා. වටේපිටේ උදවිය හුස්ම අල්ලන් බලන් ඉන්නවා.
සමනළයා තමන් දුර අතීතයේ දැකපු හීනය හැබැහින් දකිනවා. අවසානෙදි ඌ අහසෙ සැරිසරන සමනල්ලු රෑනට එකතු වෙනවා. බිම ඉන්න මිනිස්සු උඩ බලන් සමනළයා අවකාශගතවීමේදී සිද්ධ වුණු අඩුපාඩු විවේචනය කරමින් ඉන්නවා.
ගොඩක් දේවල් කියන්න තියෙනවා. ඒවායින් තුන්කාලක් ව්‍යංගාර්ථයෙන් කියලා අවසන් කළා.
සාකියට වැඩියෙන්ම කියන්න ඕනෙ වුණේ මේ ටික.
බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවා නම් යම් දෙයක් කරන්න, එහෙනම් අද ම මුල් පියවර ගන්න. ඔබට ඉදිරිය නොපෙනෙන්න පුළුවන්. අපි වාහනයක යනකොට වංගුවක් එහාපැත්තෙ ඇති දේ පේන්නෙ නැහැ කියලා නැවතිලා බලා ඉන්නවා නම් කොටින්ම කිසිම දවසක අපිට කිසිම ගමනාන්තයකට ලඟාවෙන්න බැහැ.
ගිය අවුරුද්දෙ නෙවෙයි, අවුරුදු දහයකට පෙර ඔබට වුවමනා වුණා නම් යම් දෙයක් කරන්න, පළමු අඩිය තබන්න. ඉතිරි අඩි තියන්න නෙලුම් මල් පිපෙන එකක් නැහැ.
ඒත් ඉස්සරහටම යන්න.
ජයවේවා!
